Na północy od miasta Marienburg, poza torami kolejowymi, parkiem, dzielnicą domków pracowniczych i koszarami wojskowymi było duże gospodarstwo rolne Sandhof, skupiające wokół nowych mieszkańców. Pierwsza szkoła w tej dzielnicy znajdowała się w obecnym budynku apteki i Rejonowej Przychodni Zdrowia. Budynek ten z trudem mieścił wszystkich uczniów. Pod koniec 1928 roku w Sandhofie, naprzeciwko szkoły, po drugiej stronie szosy został oddany do użytku największy budynek w tej dzielnicy. Pomógł on objąć nauczaniem dzieci uczące się dotychczas w różnych nieodpowiednich izbach, np. koszarowych. W nowym obiekcie naukę rozpoczęła młodzież ewangelicka, a w starym pozostało 5 klas szkoły katolickiej. Podział szkoły na wyznaniowe trwał do 1939 roku. Stworzono wówczas oddzielne szkoły: dla chłopców w nowym budynku, a dla dziewcząt w starym.
W maju 1940 roku ukończono budowę sali gimnastycznej i (obecnego) prawego skrzydła szkoły. Do tegoż budynku przeniesiono szkołę dziewcząt. Tak więc w omawianym obiekcie, za czasów niemieckich, mieściły się dwie odrębne szkoły, przy czym każda miała swojego kierownika, zwanego rektorem. Lata II wojny światowej budynek dziewcząt był zajmowany do celów wojskowych. Młodzież musiała skupić się w szkole chłopców , nadal korzystała z sali gimnastycznej. Jednakże w czerwcu 1944 roku szkoła stała się szpitalem wojskowym, a sala gimnastyczna stajnią dla koni.

Po zakończeniu działań wojennych ziemie pruskie wróciły do Polski. Marienburg stał się Malborkiem. A tereny Sandhofu i okolicznej wioski Sanddorf otrzymały nazwę Piaski i zostały włączone do miasta. W zdewastowanych budynkach szkoły poniemieckiej rozpoczęto prace porządkowe. Szkole nadano numer 2. Już 4 września 1945 roku w szkole na Piaskach zadźwięczał dzwonek dla polskich uczniów.
Do 23 marca 1964 roku szkoła była zwyczajną "Dwójką". Wspomnianego dnia otrzymała imię gen. Karola Świerczewskiego. Na kartach kronik odnotowywano liczne imprezy, dowody udziału nauczycieli i młodzieży w uroczystościach szkolnych i państwowych. Uroczyście obchodzono jubileusze 25-lecia, 30-lecia, 35-lecia, 40-lecia, jako okazje do podsumowań dorobku szkoły oraz spotkań absolwentów ze swoimi pedagogami.

Kolejne rocznice nadania imienia szkole są obchodzone razem ze świętem Konstytucji 3 Maja, ponieważ Ignacy Krasicki był znaczącym obywatelem epoki oświecenia. 2 V 1995 roku obchodzono szczególnie uroczyście 50-lecie szkoły. Do tego jubileuszu przygotowywano się do początku ówczesnego roku szkolnego. Dokonano odsłonięcia tablicy pamiątkowej.

W roku 1999 w wyniku Reformy Oświaty w budynku zachodnim utworzono Gimnazjum nr 2, zaś budynek wschodni pozostał Szkole Podstawowej nr 2. Z sali gimnastycznej i boisk szkoły korzystały wspólnie. Obok siebie, ale jako samodzielne placówki szkoły trwały do 31 sierpnia 2011r.

Z dniem 1 września 2011r., uchwałą Rady Miasta Malborka (NR VII/67/11 z dnia 20 kwietnia 2011 r.), z Gimnazjum nr 2 oraz Szkoły Podstawowej nr 2 utworzony został Zespół Szkół Nr 2 w Malborku. Szkoła podstawowa wchodząca w skład Zespołu nosiła pełną nazwę w brzmieniu:

Zespół Szkół Nr 2
Szkoła Podstawowa Nr 2
im. Ignacego Krasickiego

Na mocy ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. z dniem 01 stycznia 2017 roku wprowadzona została reforma edukacji, w efekcie której w roku szkolnym 2017/2018 gimnazja zostały zlikwidowane. Tak oto dnia 01 września 2017 roku z Zespołu Szkół nr 2 pozostała Szkoła Podstawowa nr 2 z oddziałami gimnazjalnymi klas II i III, która wzorem lat minionych staje się szkołą ośmioletnią.