Teatr ''Kurtyna'' w naszej Szkole

W tym tygodniu do naszej szkoły zawitali aktorzy z teatru "KURTYNA” z Krakowa. Oba spektakle były w pełni sfinansowane przez Centrum Profilaktyki i Terapii Uzaleznień w Malborku. Młodsi uczniowie mieli okazję obejrzeć bajkę profilaktyczną pt."Dziki zachód", która przedstawiała historię kowboja o imieniu Maurycy, który otrzymał zadanie odnalezienia ważnego dla wszystkich dzieci skarbu. Ten tajemniczy skarb podobno ukradł podstępny Indianin. Maurycy który panicznie bał się koni wyruszył pieszo w niebezpieczną podróż na tereny zamieszkiwane przez Indian. Wędrując i spotykając różnych mieszkańców prerii trafia na tajemniczą żabę Martę która przekonuje go, że poszukiwanym przez Maurycego, najważniejszym obecnie dla dzieci skarbem na pewno będzie smartfon. Nie mający pojęcia o technologi i sprzętach kowboj postanowił uwierzyć żabie. Czy Maurycy odzyskał skarb ważny dla wszystkich dzieci i czy był to smartfon? Tego dowiemy się od naszych najmłodszych dzieci. Natomiast starsi uczniowie obejrzeli spektakl profilaktyczny pt. „Dwa bieguny”- to wzruszająca historia szkolnych przyjaciół. Ojciec Rafała był nerwowym, nałogowym palaczem, często krzyczał nie radząc sobie z synem, który może nie stwarzał wielkich problemów ale nie był też przykładnym uczniem i nie pomagał w obowiązkach domowych. Rafał poznaje nowego ucznia, którego rodzina wydaje się być modelowa i szczęśliwa co jednak wkrótce okazało się utopią. Pewnego dnia Rafał zauważył siniaki na rękach i plecach nowego kolegi, próbował dowiedzieć się skąd wzięły się na ciele kolegi. Jak się okaże jego kolega skrywa wstydliwą tajemnicę- jego ojciec jest alkoholikiem, który w dzisiejszych trudnych czasach nie radzi sobie z prowadzeniem działalności gospodarczej a jego metody wychowawcze sprowadzają się do stosowania przemocy. Co Rafał zrobił z tymi informacjami i czy udało mu się przekonać kolegę do rozmowy z psychologiem szkolnym oraz jak w efekcie końcowym zmieni się życie nowego kolegi i jego rodziny?- o to proszę zapytać naszych uczniów.

Tekst i zdjęcia Emilia Łęczkowska